Opisał ją po raz pierwszy niemiecki neuropatolog Alois Alzheimer w 1906 i od jego nazwiska pochodzi jej nazwa. Najczęściej spotyka się ją u osób po 65. roku życia, lecz pojawia się również wcześniej.
W 2006 r. na świecie cierpiało na nią około 26,6 miliona chorych. Przewiduje się, że w 2040 r. dotknie ona 81,1 miliona osób..
Przyczyny i rozwój choroby Alzheimera nadal są słabo poznane. Obecnie możliwe jest jedynie leczenie objawowe. Z uwagi na nieuleczalność i wyniszczający charakter choroby cierpiący na nią wymagają pomocy otoczenia. Choroba związana jest z wielkim ciężarem nakładanym na opiekunów.
W ostatnich latach coraz więcej uwagi poświęca się medycznemu działaniu marihuany. Prowadzone badania obejmują również możliwość stosowania kannabinoidów w terapii zespołów otępiennych i towarzyszących im objawów.
System endokannabinoidowy zwrócił uwagę badaczy, ponieważ jego działanie jest związane z regulacją różnych procesów kluczowych dla patofizjologii tej choroby.
CBD wykazuje działanie neuroprotekcyjne, ma właściwości przeciwzapalne i antyoksydacyjne; zmniejsza hiperfosforylację białka tau oraz reguluje migrację komórek mikrogleju. Co więcej, udowodniono, że CBD chroni przed neurotoksycznością związaną z obecnością β-amyloidu i neurotoksycznością aktywowanego mikrogleju. Z badań przeprowadzonych na zwierzętach wynika, że CBD odwraca deficyty poznawcze w zwierzęcym modelu choroby Alzheimera i zapobiega ich dalszemu rozwojowi (2,3).
Różne badania wskazują na szerokie działanie marihuany w leczeniu- w badaniach in vitro i in vivo stwierdzono że THC hamuje enzym acetylocholinoesterazę (AChE) i zapobiega agregacji β-amyloidu efektywniej, niż rutynowo stosowane leki – w rezultacie pomagając leczyć zarówno objawy jak i progresję choroby.(4). W innym badaniu stwierdzono że THC obniżył poziom białek amyloidu beta, zatrzymał stan zapalny komórek nerwowych wywołany przez amyloid beta i zwiększył przeżywalność komórek nerwowych (5) . Jeszcze inne badanie wskazało, że niewielkie dawki THC hamują produkcję białek amyloidu, tym samym hamując postęp choroby. (6)
Większość badań, których wyniki potwierdzają potencjalną skuteczność kannabinoidów w terapii choroby Alzheimera, przeprowadzono na modelach komórkowych i zwierzęcych. Jednak nawet nieliczne dane kliniczne mogą wskazywać na korzystne działanie związków kannabinoidowych w leczeniu niektórych objawów behawioralnych związanych z chorobą Alzheimera. W badaniach tych testowano analog Δ9-THC (nabilon lub dronabinol).
W jednym z nich, obejmującym 15 pacjentów, wykazano zmniejszenie nasilenia zaburzeń zachowania i wzrost masy ciała u pacjentów odmawiających jedzenia po 6 tygodniach leczenia dronabinolem. Objawy niepożądane związane ze stosowaniem kannabinoidów ograniczały się do euforii, senności i zmęczenia, ale nie były powodem przerwania leczenia. W dwóch pilotażowych badaniach z udziałem 8 pacjentów, podczas stosowania dronabinolu zaobserwowano zmniejszenie pobudzenia nocnego i zaburzeń behawioralnych, bez negatywnych skutków. U jednego pacjenta z zaawansowaną chorobą Alzheimera, u którego stosowano nabilon i który był oporny na leki przeciwpsychotyczne oraz przeciwlękowe, zaobserwowano zmniejszenie pobudzenia i zachowań agresywnych (7).