Pierwsze objawy chorobowe pojawiają się najczęściej między 15. a 25. oraz 55. i 65. rokiem życia [1]. Choroba charakteryzuje się obecnością stanu zapalnego prowadzącego do uszczerbków błony śluzowej jelita grubego. Najczęściej występującymi objawami są biegunka z domieszką krwi w kale, a także ból brzucha i parcie na stolec. Celem terapii WZJG jest wprowadzenie pacjenta w stan remisji, kiedy to objawy tracą na sile lub całkowicie ustępują. Badania naukowe pokazują, że medyczna marihuana łagodzi stan zapalny, zmniejsza objawy i stanowi bezpieczną opcję leczenia WZJG.
Â
Spis treści:
Â
Wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG) razem z chorobą Leśniowskiego-Crohna należy do grupy nieswoistych zapaleń jelit (IBD). WZJG jako choroba przewlekła zwykle trwa całe życie, a w jej przebiegu wyróżnia się okresy zaostrzeń i remisji. Główną przyczyną rozwoju schorzenia jest nieprawidłowa odpowiedź układu odpornościowego, w wyniku czego dochodzi do powstawania stanu zapalnego i owrzodzeń błony śluzowej jelita grubego.
Zmiany o charakterze zapalnym zwykle pojawiają się w odbytnicy i dolnej części okrężnicy, ale może także dotyczyć całego jelita grubego.
Â
Objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego mogą rozwijać się stopniowo i z czasem ulegać pogorszeniu lub pojawiać się nagle z dużym natężeniem.
Do głównych objawów wrzodziejącego zapalenia jelita grubego należą:
Pacjenci z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego doświadczają okresów remisji, czyli ustąpienia objawów, które mogą trwać tygodnie lub lata. Po okresie remisji może nastąpić nawrót choroby i zaostrzenie objawów.
Â
Dokładna przyczyna prowadząca do rozwoju wrzodziejącego zapalenia jelit nie jest znana. Eksperci uważają, że następujące czynniki mogą odgrywać rolę w wywoływaniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego:
Â
Najczęściej wybieraną opcją leczenia WZJG są leki przeciwzapalne stosowane doustnie lub miejscowo w celu zmniejszenia stanu zapalnego w okrężnicy i odbytnicy, a także leki immunosupresyjne oraz biologiczne.
Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego jest procesem wysoce zindywidualizowanym, a konkretny schemat leczenia zależy w dużej mierze od stopnia zaawansowania choroby. Stosowane są silne leki immunosupresyjne, które spowalniają pracę układu odpornościowego, aby powstrzymać odpowiedź immunologiczną powodującą stan zapalny jelita grubego. Leki biologicznie, podobnie jak leki immunosupresyjne, oddziałują na układ odpornościowy poprzez modulację określonych białek.
W niektórych przypadkach koniecznością jest zabieg chirurgiczny służący usunięciu części jelita najbardziej dotkniętej procesami chorobowymi.
Â
Marihuana medyczna i zawarte w niej kannabinoidy modulują pracę układu endokannabinoidowego, który oddziałuje na układ nerwowy oraz funkcję komórek odpornościowych. Dzięki działaniu kannabinoidów konopie indyjskie mogą łagodzić objawy wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, takie jak:
Â
Â
Badania prowadzone na ludziach i zwierzętach udowodniły wysoką skuteczność marihuany medycznej w łagodzeniu stanu zapalnego. Co więcej, obserwuje się wyższą częstość używania medycznej marihuany wśród pacjentów z nieswoistym zapaleniem jelit.
Kannabinoidy regulują pracę układu endokannabinoidowego poprzez pobudzanie receptorów kannabinoidowych CB1 i CB2. Ich odpowiednia modulacja, za pomocą konopi indyjskich, przynosi poprawę dolegliwości u pacjentów z objawami wrzodziejącego zapalenia jelit. Działanie kannabinoidów na receptory CB1 znajdujące się między innymi w układzie pokarmowym może pomóc w skróceniu czasu pasażu jelitowego i promować szybsze gojenie naruszonej błony śluzowej jelit. Istnieją dowody na to, że receptory te odgrywają fizjologiczną rolę w ochronie okrężnicy podczas aktywnego stanu zapalnego. Dodatkowo receptory CB1 rozmieszczone w ośrodkowym układzie nerwowym wpływają na zmniejszenie bólu i nudności.
Równie ważna rola przypisywana jest receptorom CB2 rozmieszczonych w splotach mięśniowych, komórkach odpornościowych i komórkach nabłonka jelit. Uważa się, że konopie indyjskie wpływając na komórki odpornościowe prowadzą do wygaszania stanu zapalnego i zmniejszania objawów wrzodziejącego zapalenia jelit [2].
Â
Kolejny przegląd Cochrane uwzględniał badania aż 5 randomizowanych badań kontrolowanych skupionych wokół pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Crohna, którzy stosowali marihuanę medyczną [3]. Jedno z badań wykazało, że u 45% pacjentów Z Crohnem używających medycznej marihuany doszło do zmniejszenia objawów i wprowadzenia w stan remisji. Z kolei w przypadku WZJG zauważono remisję u 24% badanych. Dodatkowo próbowano sprawdzić, czy działanie kannabinoidów wpływa na zmniejszenie poziomu CRP i kalprotektyny w kale, ale wyniki były niejednoznaczne.
Â
Â
Marihuana medyczna uważana jest za stosunkowo bezpieczny lek. Szczególnie indywidualnie przygotowany plan terapeutyczny pozwala na uniknięcie większości skutków ubocznych. U niewielkiej liczby pacjentów mogą pojawić się niegroźne skutki uboczne w postaci bólu lub zawrotów głowy, krótkotrwałych zaburzeń pamięci, suchość w ustach [2].
Bibliografia: